Brief aan Christianne
Beste Christianne,
Je kent mij vast niet, al zijn we elkaar al weleens tegen gekomen. Begin 2020 ging ik met een vriendin naar een congres van de VVD, een bijeenkomst voor vrouwen. Jij was de voorzitter die dag in Arnhem. Ik was geen lid van de VVD, maar maakte me zorgen over de toekomst van de agrarische sector in Nederland en heb dat tijdens het voorstelrondje ook uitgesproken. Na die dag ben ik lid geworden van jullie partij.
Twee jaar later werd je minister voor Natuur en Stikstof. Ik heb je daarom uitgenodigd op ons
melkveebedrijf. Niet omdat ons bedrijf zo bijzonder is, maar juist omdat we zo gemiddeld zijn, op
ons gangbare bedrijf met honderd melkkoeien. Het leek me goed, voor een minister, om juist een
goed beeld te krijgen van wat er speelt op meeste bedrijven. Na drie weken kreeg ik schriftelijk
antwoord van een ambtenaar, je kwam niet. Dat kan natuurlijk, ik begrijp ook wel dat je druk bent.
In april zag ik je in het televisieprogramma Op1, daar vertelde je dat ‘hoe sneller en hoe meer
boeren er op zouden houden, hoe beter het is’. Het was niet alleen de boodschap, maar vooral
ook hoe je die bracht. Geschokt heb ik de TV uitgezet en meteen mijn lidmaatschap van de VVD
opgezegd (zoals toen zovelen).
Op vrijdagmiddag 10 juni kwam het inmiddels beruchte stikstofkaartje. Met een vergrootglas
zagen we dat wij in het gebied zaten waar 47% gereduceerd moet worden. Dit was wel een beetje
onduidelijk want strak tegen ons aan zit nog een NNN gebied (Natuur Netwerk Nederland) waar
95% reductie voor geldt. Hier hadden we nog nooit van gehoord, maar het staat er wel. Dit sloeg
in als een bom. En niet alleen bij ons, maar bij vrijwel alle boeren in Nederland, vandaar ook de
grote animo voor de boerenprotesten.
Half juli wilde premier Rutte weten wat dit alles met de boeren deed. Dankzij de protesten
mochten we aanschuiven en ik voelde me voor het eerst een beetje gehoord. Ik heb hem verteld
dat ik het niet kon geloven, dat jullie een sector die overal vergunningen voor heeft en voorziet in
eerste levensbehoefte een genade klap willen geven. Ik heb verteld dat ik woedend en wanhopig
ben en dat ik het vertrouwen in een eerlijke overheid kwijt ben. Dat ik geen zak met geld wil, maar
gewoon koeien wil houden, doen waar we goed in zijn. Waarom moeten wij onze koeien weg
doen terwijl industrie en verkeer gewoon verder kunnen (vaak zelfs zonder Nb vergunningen). Ik
heb ook gezegd dat het mij enorm stoort dat u, als minister voor Natuur en Stikstof, niet weet
waar u het over heeft. Of u kunt het wel heel goed verbergen. Een spoedcursus stikstof en
landbouw bij aanvang van een ministerspost is toch zo geregeld?
En nu las ik gisteren, dat u biologische bedrijven wilt ontzien bij de stikstofaanpak. Begrijp me niet
verkeerd, ik heb niks tegen biologische landbouw en ik denk dat gangbaar en bio elkaar zelfs
mooi kunnen aanvullen. Maar dit? Weet u dat biologische melkveebedrijven per liter melk een
hogere N excretie hebben? Dat de N excretie van biologische varkens en pluimvee per dier veel
hoger is? Dat als je biologische veehouders uitsluit en per gebied dezelfde doelstellingen blijven
gelden, er nog meer gangbare bedrijven of dieren weg moeten. En ben je dus als gangbare boer
een tweederangs boer? Mogen we er überhaupt wel zijn? Eerlijk gezegd denk ik dat jullie de
motivatie om boer te willen worden wel zo negatief hebben gemaakt, dat er nauwelijks nog
mensen zijn die willen beginnen aan een onzekere toekomst als boer in Nederland. En dat is een
absoluut gemis, omarm die boeren, want er stoppen er al veel te veel!
En wat betreft die cursus stikstof en landbouw, die komt voor u te laat. Stap alstublieft zo snel
mogelijk op, want uw beleid is zo bedroevend slecht. Zoek vooral een functie elders.
Groeten Helma Breunissen
