De dubbeldoelkoe is helemaal terug!

Toen mijn vader opgroeide en boer werd in de jaren ’60 van de vorige eeuw molk hij, net als iedereen in Nederland, typische Fries-Hollandse dubbeldoelkoeien.

Kleine koeien met veel bespiering en een matige melkproductie. De opbrengst van de koeien die elk jaar geslacht werden en de bespierde stierkalveren waren naast de opbrengst van de melk belangrijk voor het inkomen op de boerderij.

In de jaren ’80 en ’90 ging het over een heel andere boeg. In ons land gingen we volop Amerikaanse Holstein stieren gebruiken om tot een hogere melkproductie te komen. Met veel succes: onze koeien gingen, ook door veel betere stallen en veevoeding, veel meer melk geven. De vleesproductie was bijzaak geworden, mooi meegenomen maar ook niet meer dan dat.

Nu zijn we weer twintig jaar verder. We fokken nog steeds op koeien met een hoge melkproductie maar dat niet meer alleen. We fokken ook op gezonde uiers, gezonde klauwen en vruchtbare en stevige koeien. Wederom met veel succes: elk jaar insemineer ik ongeveer 1/3 van de koeien met een stier van een vleesras omdat ik lang niet alle vrouwelijke kalveren nodig heb voor de vervanging van onze koeien. Deze kalveren zijn erg geschikt voor de vleesproductie en brengen een mooie prijs op. Ook selecteren we elk jaar ongeveer de 25% minst rendabele koeien uit om te vervangen. Deze insemineren we niet meer en gaan naar het slachthuis als de melkproductie na verloop van tijd flink gezakt is. Samen met de overtollige kalveren is dit een belangrijk deel van het inkomen op onze boerderij. We slopen, verslijten of verbranden onze koeien niet: na een (melk)productief leven op de boerderij leveren we gezonde slachtkoeien af waar veel vraag naar is en goed voor wordt betaald, de dubbeldoelkoe is weer helemaal terug.