Kinderboerderij-boerin

“We zijn geen kinderboerderij.” Dat zeggen we altijd heel stoer. Wij moeten ons geld verdienen met onze dieren. Dus dat betekent dat als een koe niet meer drachtig kan worden, ze op termijn geen melk meer geeft en dus naar de slacht gaat. Datzelfde geldt voor een koe die een structureel te hoog celgetal heeft. Dit is een indicator voor de uiergezondheid van de koe. Bij een te hoog celgetal in de melk kan Leerdammer er geen lekkere kaas van maken. Vieze kaas en een boete voor ons. Dus ook voor zo’n dier geldt dat ze ons bedrijf verlaat als een behandeling niet meer mogelijk is. We zijn tenslotte geen kinderboerderij.

Inmiddels hebben we al heel wat koeien ‘nu echt voor de láátste keer hoor’ geïnsemineerd. En koeien met een hoger celgetal gehad met ‘nog even 1 maandje afwachten hoor’. Deze week werd het dan toch echt tijd voor onze stalgenoot om het bedrijf te verlaten richting de slager. Na 7 keer insemineren is het niet gelukt om Esmonique 73 drachtig te krijgen. Bij het afdoen van de halsband, nog even een aai over de bol met een bedankje voor de koe. Dan moet ik even slikken en blijk ik toch echt een kinderboerderij-boerin. Het blijft toch een dingetje, je koe naar de slager sturen. En ja, het is ook mooi dat zo’n dier wat nauwelijks melk meer geeft, nog tot waarde is in de voedselketen door eerlijk, lokaal en Nederlands vlees. En op die manier nog wat oplevert. Want we zijn tenslotte geen kinderboerderij he…

Sanne van Raalte, boerderij Weelderen