Koeien naar buiten
Eind maart moest onze zoon Tom een spreekbeurt houden voor zijn klas (groep 5). Hij ging het
hebben over de boerderij en dan specifiek over de melkrobot, de mestrobot en de lammetjes. De
meester vond het een goed idee om dat in de stal te doen, de kinderen hadden vanwege de
Corona crisis nog helemaal geen uitjes gehad en onze boerderij ligt op loopafstand (25 minuten
wandelen) van de school. Zo gezegd zo gedaan. Tom vertelde over de melkrobot en daarna over
de mestrobot, deze staat iets verder achterin de stal, dus liepen de kinderen daar over de
voergang naar toe. En toen ging het mis, dit is namelijk ook de plaats waar de deur is om naar de
weide te gaan. Een luid geloei klonk door de stal. Onze koeien dachten maar een ding, mooi weer
en publiek; WE MOGEN NAAR BUITEN. Door alle geloei was het verhaal van Tom natuurlijk niet
meer te verstaan. En de koeien, die moesten toch echt nog even geduld hebben.
Afgelopen week en vorig jaar gingen de koeien vanwege de Corona crisis naar buiten zonder publiek,
maar daarvoor al een jaar of vijf met publiek. Steeds meer mensen kwamen kijken naar de
koeiendans. In het eerste jaar kwamen er wel honderd mensen kijken en de laatste keer waren dat
er twaalfhonderd. De koeien raken daaraan gewend, misschien zij nog wel makkelijker dan wijzelf.
Zij springen misschien net iets hoger met publiek erbij en maken nog een extra, meestal niet al te
elegante rondedans. Voor ons vergt het toch wel iets meer voorbereiding, vergunning regelen,
publiciteit regelen, opruimen en schoonmaken, vrijwilligers regelen, sponsors benaderen, noem
maar op.
Een halve week na de spreekbeurt, was het dan toch zover. Het was mooi weer en het gras begon
te groeien. Dus op een zondagmiddag gewoon alleen met ons gezin, deed Evert de staldeur
open. De koeien schrokken, geen publiek dus dit hadden de dames niet aan zien komen. Gevolg,
door de verrassing toch ook nu flinke sprongen. Ik was in de wei gaan staan om een filmpje te
maken. Achteraf niet de meest relaxte plek. Dan komt er dus 600-700 kilo pure blijdschap recht
op je af om net op het laatst af te buigen en daarna dezelfde truc nog een keer over te doen
alleen dan vanaf de andere kant.
Maar toch, niet alleen de koeien, maar ook wij missen het publiek. Want ondanks het extra werk
en spanning die het met zich meebrengt, geeft het ook veel positieve energie. Want wat is er nou
leuker om als koeiengek, je koeien te kunnen laten zien aan een groter publiek en iedereen mee te
laten genieten.
